اون روز تو نمایشگاه، قسمت ناشران ملک اعظم کتابی توجه مو به خودش جلب کرد در یک هفته به چاپ دوم رسیده ،جلو رفتم معرفی کتاب نوشته شده بود:
شهید مرتضی جاویدی یکی از غیورترین سرداران در زمان هشت سال
دفاع مقدس به شمار میرود و تنها رزمنده ای بود که امام خمینی "ره" پیشانی
او را بوسید.او در عملیات ولفجر دو،تپه ای به نام "برد زرد" که سی کیلومتر
در خاک عراق وجود داشت را فتح کرد.شهید مرتضی جاویدی و گردانش چیزی در
حدود چهار روز وچهارشب دراین تپه محاصره شدند اما بالاخره با رشادت های
فراوان توانستند این تپه را فتح کنند.
"اشلو" مخفف جمله "ان شی لونک" است که معنی آن حال و روزت چطور است می
شود.شهید جاویدی شخصیتی بود که در طول هشت سال دفاع مقدس علاوه بر عاشقانه
جنگیدن به تمام رزمندگان روحیه می داد و همه او را می شناختند ودوستش
داشتند.نکته جالب درباره زندگی نامه این شهید این است که هرکسی که می
خواسته وارد گردان او شود،باید خون نامه می نوشته است.
داوطلب برای راه یافتن به گردان شهید جاویدی به قدری زیاد بود که گاه کار
به گزینش می کشید.گردان او یکی از قدرتمندترین گردان های جنگی بود که در
عملیات های زیادی شرکت کرد و پیروز شد.او در عملیات کربلای پنج درحالی که
بیست و هشت سال داشت به شهادت رسید.
اسم کتاب *تپه ها ی جاویدی و راز اشلو*
خواستم با معرفی این کتاب هدیه ای به دوستان خودم داده باشم.
روزی سقراط ، حکیم معروف یونانی، مردی
را دید که خیلی ناراحت و متاثراست. علت ناراحتیش را پرسید ،پاسخ داد:"در راه
که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم.سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و
خودخواهی گذ شت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.
سقراط گفت:چرا رنجیدی؟مرد با تعجب گفت
:"خب معلوم است، چنین رفتاری ناراحت کننده است."
سقراط پرسید:....
"اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین
افتاده و از درد وبیماری به خود می پیچد، آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟"
مرد گفت:"مسلم است که هرگز دلخور
نمی شدم.آدم که از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود."
سقراط پرسید:"به جای دلخوری چه
احساسی می یافتی و چه می کردی؟"
مرد جواب داد:"احساس دلسوزی و
شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم."
سقراط گفت:"همه ی این کارها را
به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی،آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و
آیا کسی که رفتارش نادرست است،روانش بیمار نیست؟ اگر کسی فکر و روانش سالم
باشد،هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود؟
بیماری فکر و روان نامش
"غفلت" است و باید به جای دلخوری و رنجش ،نسبت به کسی که بدی می کند و
غافل است،دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و داروی جان رساند. پس از دست
هیچکس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده و بدان که هر
وقت کسی بدی می کند، در آن لحظه بیمار است.